Watercrassula, ook wel waternaaldkruid genoemd, is een wintergroene oeverplant die ook tot een diepte van 2 meter onder water kan groeien.

De plant heeft kleine vlezige, tegenover elkaar staande bladen. De stengel is kruipend tot rechtopgaand en meestal wit tot rood gekleurd. De witte tot zachtroze bloemen zijn klein en onopvallend. Gelijkende soorten zijn vetmuur (boven water) en sterrenkroos (onder water).
Aanwezigheid en effect in Nederland
Stand van zaken in 2019
Watercrassula komt wijdverspreid in Nederland voor.
Effect op biodiversiteit en ecosysteem
Watercrassula kan een zeer dichte vegetatie vormen op oevers en in voedselarme wateren. In de oeverzone en ondiepe delen van relatief voedselarme wateren, zoals vennen, leemputten, zandplaten en duinplassen, worden hierdoor inheemse planten en dieren weggeconcurreerd. Watercrassula vormt drijvende matten die ervoor zorgen dat onderwaterplanten geen licht meer krijgen. Ook kunnen deze matten zorgen voor zuurstoftekort in het water.
Effect op ecosysteemdiensten
Watercrassula komt vooral voor in ondiepe, veelal geïsoleerde wateren. Hierdoor is het negatieve effect op recreatieve activiteiten (zwemmen, varen, hengelen) en op waterhuiskundige functies, zoals waterafvoer, beperkt.
Overige effecten
Er zijn geen overige effecten bekend.
Beheermaatregelen
Het advies is overtollige planten van alle soorten waterplanten in de gft-container te deponeren. Niet in openbaar water gooien, omdat watercrassula zich zal gaan verspreiden.
Bestrijding is lastig en leidt vaak alleen tot fragmentatie en verdere verspreiding. De plant moet zo volledig mogelijk worden verwijderd waarbij fragmentatie moet worden voorkomen. Zeer kleine delen kunnen uitlopen op de kale bodem die bij bestrijding ontstaat. Uit onderzoek blijkt dat het mogelijk is om watercrassula onder controle te houden via een systeemgerichte aanpak omdat de plant zich in intacte systemen moeilijker kan vestigen. Door na het verwijderen van watercrassula te zorgen dat de kale bodem snel begroeid raakt door inheemse soorten die passen in het biotoop, wordt hergroei van watercrassula beperkt.
De soort verdwijnt af en toe vanzelf in de loop van de successie. Voorkomen van verdere verspreiding is de belangrijkste beheeroptie. Een goede reiniging van materiaal en schoeisel is belangrijk om verdere verspreiding tegen te gaan.
Lees meer in de factsheet: https://www.nvwa.nl/binaries/nvwa/documenten/plant/planten-in-de-natuur/exoten/risicobeoordelingen/watercrassula-crassula-helmsii/factsheet-watercrassula-nvwa-20190902.pdf
Bronnen
Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (2022) geraadpleegd op 12-11-2024 op https://www.nvwa.nl/onderwerpen/invasieve-exoten/documenten/plant/planten-in-de-natuur/exoten/risicobeoordelingen/watercrassula-crassula-helmsii